Auteursarchief: gewoonhiltje

. Er was er één jarig hoera hoera,voor mij ben jij dat nog steeds elk jaar,ja ook na jouw overlijden papa,tel ik de kaarsjes, nu 95 bij elkaar. Ooh wat zijn wij heden blij,nou dat dan weer niet,had je veel … Lees verder →

Terwijl ik door de reclamefolder blader, zie ik biologische bananen staan. Ik moet lachen en denk terug aan jaren geleden. Aan de tijd dat mijn moeder niet meer zelf haar boodschappen kon doen. Nou is dat natuurlijk niet om te … Lees verder →

Mijn ogen volgen de stilte van zachtheid; daar zweeft een pluis, meegenomen door een briesje, zonder geluid, zonder geruis. Een minuscule kern houdt de veertjes rondom vast. Pluisje pluisje waar kom je vandaan… welke vogel heeft jou laten gaan? Zacht … Lees verder →

Was Corona maar geen virus, geen besmetting met gevaar, het voelt zó onnatuurlijk, deze grote afstand van elkaar. Was Corona maar geen crisis, zoveel leed, zo onaanvaardbaar, elke dag denk ik zorgelijk, was dit drama maar niet waar! Maar…. Was … Lees verder →

Naamdicht is een gedicht waarvan de eerste letter van iedere regel een woord of zin vormen   Verjaren doe je eens per jaar En mijn beurt was deze week Reden om een nieuw jaar te vieren Ja mijn oude leeftijd … Lees verder →

Wie komt er alle jaren?…. De eerste zin van een lied. Wie? Dat is een makkelijke vraag, Sinterklaas en zwarte piet. Maar komen zij nog wel graag?, als rond zwarte pieten sirenes loeien, omdat volwassenen zich, met-het-zwart-zijn bemoeien. Zie ginds … Lees verder →

Bij het opruimen van de zolder vond ik glazen knikkers, in verschillende kleuren en maten. Een paar jaar geleden had ik ze, in het oude huis, ook weer opnieuw gevonden en in een glazen pot op de vensterbank gezet. Elke … Lees verder →

Wekenlang was zij heel gewillig geweest. Ze vond alles goed over hoe ik haar al die tijd behandeld had. Ze had geen “Boe noch ba” gezegd en was nooit ontevreden, welk kapsel ik ook bij haar creëerde. Maar ik had … Lees verder →

Hij kende haar al een hele tijd, zij zichzelf ook, ze was een lieve meid maar een bitch bleek een feit.   Zijn voet streelde over haar been omhoog, zij stampte op de grond, toen in het café de vonk … Lees verder →

“Wat een hoop trammelant en toestanden meer”, dat is nogal een zin die flink binnenkomt! Als iemand dat uitspreekt dan is er wat loos en is er niet zomaar iets kleins aan de hand. Nou kende ik vroeger iemand die … Lees verder →