Uiterlijk

 

Wanneer oog je knap, wanneer ben je sexy, wanneer ben je een mooie verschijning?
Hoe slank is slank, hoe dik is dik?
Wie is lelijk, wie is afstotelijk?
Op wie stap je het eerste af, door wie wil je geholpen worden, in een winkel of in een ziekenhuis?
Waarom is uiterlijk zo belangrijk?
Waarom worden dikke mensen vaak uitgescholden of gepest?
Als je lekker in je vel zit, hoe ruim of krap ook, straal je dat uit.
Ik vind, hoe men zich gedraagt véél belangrijker!
En wat uiterlijk betreft, vind ik het alleen belangrijk dat men er verzorgd en schoon uit ziet.
Ik zou het bijvoorbeeld niet fijn vinden als iemand met vieze handen of zwarte randen onder de nagels, mijn vleeswaren aan het snijden zou zijn. Verder mag het niet uitmaken welke huidskleur men heeft en of men bijvoorbeeld dik of dun is, vind ik. Ik zou willen dat iedereen er zo over zou denken.

Vorige week, zoals elke week, legde ik alle boodschappen op de band bij de caissière.
Ik lachte naar haar. Ze draaide haar hoofd weg en ik hoorde haar zuchten.
Ik was niet snel genoeg, ze zat op me te wachten en leek geërgerd.
Ze graaide met haar slanke handen in haar lange blonde haren. Haalde een dikke elastiek van haar pols en draaide vliegensvlug een knot bovenop haar hoofd. Mijn karretje was intussen leeg en de caissière had al mijn boodschappen gescand. Ze zuchtte weer, had me niet begroet maar noemde het bedrag toen ik mijn portemonnee uit mijn tas haalde. Toen ik opkeek, zag ik dat haar jasschortknopen open stonden. Ze droeg een rode bh en ik dacht aan de bewuste reclame van de zorgverzekering. Terwijl ik mijn boodschappen in de tassen ging doen, wenste ik haar toch alvast een prettig weekend, ook al was ze helemaal niet vriendelijk.
Ze keek chagrijnig en wenste mij niks terug….

Deze week, zoals elke week, legde ik alle boodschappen op de band bij de caissière.
Ik lachte naar haar en deze caissière begroette me en lachte terug.
“Ik had je gemist, vorige week”, zei ik.
“Ik nam een dagje vrij”, zei ze en babbelde gezellig door en vertelde wat ze op haar vrije dag had gedaan. Ik hoefde niet te haasten, ze zat niet geërgerd te wachten en ik voelde me niet opgejaagd. Mijn karretje was intussen leeg en de caissière begon met scannen, zodat ik alle boodschappen in de tassen kon doen. Toen ik mijn portemonnee tevoorschijn haalde, vroeg ze “Kom je volgende week nog kerstboodschappen doen?” Ik antwoordde “Jazeker” en vroeg haar waarom ze dat vroeg.
“Nou, anders had ik je nu al hele fijne kerstdagen gewenst maar als je volgende week nog komt, dan doe ik dat volgende week.”
Ik wenste haar alvast een prettig weekend en ze wenste mij dat terug.

Volgende week, zoals elke week, leg ik alle boodschappen op de band bij deze caissière.
Bij het weggaan zal ik haar hele fijne kerstdagen wensen.
Dit hoef ik niet te onthouden, dat gaat spontaan vanzelf.
De week erna zal ik haar een goede jaarwisseling wensen. Ik zal haar het allerbeste wensen voor een heel nieuw jaar.
Dit hoef ik niet te onthouden, dat zal spontaan vanzelf gaan.

Vriendelijkheid kost niets en wat geduld hebben en een beetje interesse tonen, dat is toch geen moeite!
Dit zijn meteen mijn wensen voor het nieuwe jaar, eigenlijk voor alle jaren, met daarbij:
Meer verdraagzaamheid, minder ‘korte lontjes’ en minder ergernissen.
Meer respect voor elkaar en minder vooroordelen.
Mensen in hun waarde laten en liefdevoller met elkaar omgaan.
Homo’s niet in hokjes plaatsen en oudere mensen respectvoller behandelen.
Elkaar geen leed aandoen zowel bij mens als dier.
Elkaar accepteren, hoe je er ook uit ziet.
En dit alles tezamen, niet alleen bij mensen die je kent maar vooral ook bij vreemden.
Denken aan de medemens zonder op uiterlijk te beoordelen.

Ik wens iedereen hele fijne kerstdagen; hoe je deze dagen viert of misschien helemaal niet viert, een vriendelijk woord en lichtpuntjes verspreiden dat kost toch geen moeite!
En alvast een heel gelukkig en gezond Nieuwjaar, inclusief alle bovenstaande wensen.

 

 Hiltje