Het kan raar lopen

Het regent hard.
De malse buitjes hebben hem altijd blij gemaakt.
Nu is hij somber en neerslachtig, ja zelfs tweeslachtig.
Behoorlijk in de war of hij nu man of vrouw is.
Van voren niet meer weten of hij van achteren nog leeft.
Daarom is hij uit de natte grond gekomen.
Lopen kan hij niet maar dat heeft hij allang geaccepteerd.
Dit gaat een nare nasleep worden.
Al kruipend vanuit het natte gras,
vervolgt hij zijn reis naar het droge.
Bij de natte streep die hij achterlaat,
verliest hij letter voor letter het begin van zijn naam.
Spijtig laat hij dit achter zich
en nadat het eerste deel volledig is ingedroogd,
blijft er niet veel meer van hem over, dan een worm.

Als regenworm geboren maar als worm blaast hij zijn laatste adem uit.

 

Hiltje